ఏం చెప్పాలి!

ఇంటికి పోవాలి అంటే భయం

అవమానాల హారాలతో, మాటల గునపాలతో 

సిద్దంగా వుంటారు ఇరుగు పొరుగు  

అటు పక్క నుంచో, ఇటు పక్క నుంచో

వదినగారు అంటూ చెక్కర కోసం వచ్చి

చక్కర్లు తిరిగేలా మాట్లాడుతుంది ఒకావిడ

నా దారిద్ర్యాన్ని దండోరా వేస్తూ 

నాలుగు వీధులకు చేరవేస్తుంది ఇంకో ఆవిడ

కమ్మగా నిద్రపోయి ఎన్ని రోజులైయిందో..?

ఎన్ని బాధలు ఉన్నా..

రాత్రికి అమ్మ అన్నం ముద్దలు కలిపి 

నోట్లో పెడుతూ ఏరా అయ్యా

సరిగా తినడం లేదా!

సగం సిక్కిపోయినావు అంటూ అడుగుతుంటే

ఏం చెప్పాలి?

29 ఆగష్టు 2012

బాలు అక్షరామృతం

అమ్మలోని అంతరంగాలను

అలలలోని అమరత్వమును

అజంతా అందాలను

అంతర్ముఖ అలజడులను

అలవోక అలంకరణలను

అమలమైన అభినందనలను

అపురూప అపోహలను

అడవి అన్నలను

అంగడి అల్లర్లను

అరాచక అడ్డాలను

అదరాల అపురూపాలను

అనేక అసూయలను

అర్థరాత్రి అడుగులను

అనంతాల అంతాలను

అక్షరాల అమృతమును

అభివర్ణిస్తూ

అక్షరకు అంకితం

ఈ జీవితం

ఎర్రటి మెతుకులు

డేరాలు, రోడ్డుప్రక్కన డేరాలు

ఎర్రరంగు,బులుగు రంగు  డేరాలు

గట్టిగా బిగించిన తాళ్ళు,

లోతుగా నాటిన కడ్డీలు

పిల్లల కోడిలా ఓ తల్లి

బండరాతిమీద సారా గుటకలు వేస్తూ కోడిపుంజు

చీకటి అలుముకున్న రాత్రి

వీధిదీపాల వెలుగులు  కొద్ది కొద్దిగా డేరాలో జొరబడి,

యుద్దం చేస్తున్నాయ్ చీకటి మీద, కానీ గెలవడం లేదు

చలికాలం, చల్లటిగాలి రివ్వురివ్వున తాండవం చేస్తుంది 

పున్నమిరాత్రి, పుట్టెడు దుఖంతో గొడ్డుకారం కలిపిన నూకలబువ్వ

ఆ పిల్లల కోడి తన పిల్లలకు ఎర్రటి మెతుకులు తినిపిస్తోంది